Aktualności

 Niedzielna aura tak jak przed tygodniem sprzyjała zimowym spacerom. Warto było dokończyć spacer po żółtym szlaku im. Jana Kasprowicza. Tym razem, po wizycie w Muzeum Jana Kasprowicza wyjeżdżamy wyciągiem na Stacji Narciarskiej Harenda Harendzie i rozpoczynamy spacer w kierunku masztu telekomunikacyjnego na Gubałówce. Niestety w sezonie cała trasa pomiędzy Harendą  (Rafaczówkami),  a Gubałówką  jest bardzo ruchliwa, a poboczy brak. Chodnik by się przydał. Jest już oświetlenie. Powstały liczne parkingi, jest i parę wypożyczalni skuterów śnieżnych. Trzeba uważać na ruch drogowy.  Widoki zrekompensują te niedogodności. Trudno turystyką Zakopane stoi. 

Podziwiamy oczywiście prawie cały łańcuch tatrzańskich szczytów, ale i Gorce, Pieniny, a po prawej stronie w okolicach Formanowej wyłoni się w dali ośnieżona Babia Góra na kształt japońskiej Góry Fudżi.   Polecam każdemu – turyście indywidualnemu jaki zorganizowanemu wyprawę na Harendę żółtym szlakiem do Muzeum Jana Kasprowicza.  

Niedzielna aura sprzyjała zimowym spacerom. Nie trzeba wchodzić w Tatry, aby zrobić sobie lekką wycieczkę. A jest nią niewątpliwie spacer żółtym szlakiem (nawet fragmentem) noszącym imię Jana Kasprowicza. Rozpoczyna się na górnej stacji kolejki na Gubałówce. Można zejść na dół, zjechać kolejką, aby przejść przez miasto i przy końcu ulicy Jagiellońskiej skręcić w górę nad Hotel Radisson. I oto znajdziemy się wkrótce na szczycie Antałówki. Spojrzenie na cudowną panoramę Tatr z Kasprowym, jak na wyciągniecie ręki. Krótki plan na następną, trudniejszą wyprawę… Dalej idziemy w stronę kościoła na Pardałówce, skąd Homolacką drogą podążamy w dół, aż do Ustupu. Jest cicho, biała przestrzeń uspokaja.  Pozostaje kilkaset metrów do Muzeum Jana Kasprowicza. Tam w oryginalnych wnętrzach z lat dwudziestych XX wieku można odpocząć słuchając opowieści Pani Małgorzaty.

Kto ma dość spaceru to wsiada na pobliskim przystanku w autobus miejski numer 14.  Jazda do centrum, a nawet na dworzec zagwarantowana (bez względu z której strony 14-tka nadjeżdża).

Turysta bardziej wprawny lub ten kto wcześniej rozpoczął niedzielny poranek może dokończyć przejście żółtego szlaku wyjeżdżając wyciągiem krzesełkowym na Stacji Narciarskiej Harenda. Na szczycie kierujemy się na Gubałówkę, na maszt telekomunikacyjny. Jest najpiękniejsza widokowo trasa spacerowa (czyli dla każdego) w Zakopanem. Podziwiamy oczywiście prawie cały łańcuch tatrzańskich szczytów, ale i Gorce, Pieniny, a po prawej stronie w okolicach Formanowej wyłoni się w dali ośnieżona Babia Góra na kształt japońskiej Góry Fudżi.  

Ze względu na późno rozpoczęty dzień czasu starczyło na połowę trasy. Do następnej niedzieli…

Od jutra kolejne województwa rozpoczynają ferie zimowe. Warto polecić każdemu – turyście indywidualnemu jaki zorganizowanemu wyprawę na Harendę żółtym szlakiem do Muzeum Jana Kasprowicza.

Piotr Kyc

28 stycznia na wzgórzu wawelskim otwarto wystawę Wawel Odzyskany.  Wystawa opowiada historię odzyskania rezydencji z rąk Austriaków i jej wieloletniej restauracji – tej, której efekty widać do dziś, a także tej, która pozostała tylko w planach.  
Ekspozycja wieńczy wieloletni projekt, „Wawel – dziedzictwo dla przyszłości”, który obejmował wiele różnych wątków, od prac budowlanych i konserwatorskich po nowe Centrum Multimedialne, wirtualne zwiedzanie kolekcji Lanckorońskich i aplikację mobilną.  
Malutki wkład w przygotowanie wystawy na Zamku Królewskim wniosło Muzeum Jana Kasprowicza, w którego zbiorach jest gipsowy odlew jednej z głów wawelskich jakie miał odtworzyć Xawery Dunikowski - na prośbę architekta Adolfa Szyszko-Bohusza , który po I wojnie światowej kierował pracami, zmierzającymi do odnowienia Wawelu.

Pierwsze rzeźby powstały w 1925 r. Prace Dunikowskiego ukazywały m.in. postacie historyczne i współczesnych artyście krakowian. Cykl Dunikowskiego miał uzupełniać XVI-wieczne "Głowy" ze stropu sali Poselskiej.  Niestety rzeźby Dunikowskiego, wykonane w drewnie, zostały tylko na krótko umieszczone w stropie sali Poselskiej w związku z wizytą prezydenta Ignacego Mościckiego w Krakowie w 1927 r. Ostatecznie stwierdzono, że nie można w stropie sali Poselskiej łączyć rzeźb XVI-wiecznych z XX-wiecznymi Dunikowskiego. Artysty stworzył zaledwie ok. 70 portretów z ok. 160 planowanych.

Xawery Dunikowski, otrzymawszy zlecenie wykonania nowych głów, które uzupełniłyby strop w sali Poselskiej, intensywnie przygotowywał się do przedsięwzięcia, studiował ikonografię postaci historycznych i szukał odpowiednich modeli. I tak do odtworzenia głowy Anny Jagiellonki za model posłużyła Anna Jarocka, żona profesora Władysława Jarockiego, córka Jana Kasprowicza.

Jarocki przyjaźnił się z Dunikowskim, który bywał na Harendzie i po wojnie. Ot i historia znalezionego w muzeum gipsowego odlewu głowy Anny Jarockiej (Anny Jagiellonki).     
Organizatorzy zapraszają na wystawę.  Wstęp: 1 zł (sezon zimowy), 10/7 zł (sezon letni).

 Z zimą marnie w tym roku, może warto podjechać do Krakowa na Wzgórze Wawelskie, gdzie jest parę interesujących wystaw. Szczególnie polecamy otwartą również w styczniu wystawę Skarby epoki Piastów. Wystawa w 700.rocznice koronacji Władysława Łokietka. Wystawa czynna tylko do 19 kwietnia.  

Dziękujemy za zaproszenie

Materiał organizatorów:  

Po trzecim rozbiorze Polski Kraków został włączony do Austrii. Całe wzgórze zaadaptowano na koszary i otoczono fortyfikacjami. Wawel stał się cytadelą, niektóre budynki wyburzono, wznosząc w ich miejsce bezstylowe gmachy (szpitale z zapleczem, budynek dowództwa). Dziedziniec zewnętrzny służył jako plac do ćwiczeń i parad wojskowych, a komnaty zamkowe zamieniono na kwatery dla żołnierzy. Nastąpił szybki proces degradacji – a nawet destrukcji – królewskiej rezydencji i całego wzgórza. Dla ludności cywilnej pozostała dostępna tylko katedra.

Mimo to Wawel w okresie zaborów pozostawał w świadomości Polaków symbolem polskiej państwowości. Trwały zabiegi dyplomatyczne, mające na celu przywrócenie Wawelu narodowi polskiemu. Po blisko pięćdziesięciu latach (1860–1911) starania o odzyskanie Wawelu powiodły się.

W r. 1905, zgodnie z umową z 1903 r., rozpoczął się proces wycofywania wojska austro-węgierskiego, ostatecznie zakończony w 1911 r. Architekci przystąpili do planowania uporządkowania przestrzeni wzgórza oraz restauracji budowli wawelskich. Artyści wyznaczali sobie inny cel: nadanie Wawelowi symbolicznego wymiaru. Na wystawie pokazujemy niezrealizowane projekty dwóch wybitnych ówczesnych artystów: Stanisława Wyspiańskiego i Wacława Szymanowskiego. Świadectwem zaangażowania pierwszego z nich jest wizja Wawelu jako Akropolis, stworzona we współpracy z Władysławem Ekielskim. Ilustracją koncepcji Szymanowskiego jest natomiast rzeźbiarska kompozycja Pochód na Wawel.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. odnawianie budynków wzgórza było jednym z narodowych priorytetów. Przedstawiamy działania konserwatorów i architektów: Zygmunta Hendla (w l. 1905–1912) i Adolfa Szyszko-Bohusza (w l. 1916–1939). Zadania te nie były łatwe ze względu na trudną sytuację ekonomiczną państwa Polskiego, odrodzonego po 123 latach niewoli. W 1921 r. Szyszko-Bohusz zainicjował zbiórkę pieniędzy (tzw. akcję cegiełkową) na prace renowacyjne. Na odbudowujący się Wawel zwrócone były oczy wszystkich Polaków i akcja spotkała się z olbrzymim zainteresowaniem i ofiarnością.

Zamek stopniowo odzyskiwał swoją świetność, był też przygotowywany do pełnienia funkcji rezydencji głowy państwa oraz muzeum. Efekty działalności obu architektów są do dziś widoczne na wzgórzu.

Mimo wysiłków nie udało się zakończyć w całości odbudowy zamku przed wybuchem II wojny światowej.
Końcowym akcentem wystawy jest prezentacja najistotniejszych powojennych i współczesnych działań konserwatorskich w zamku i na wzgórzu wawelskim, pod kierunkiem dyrektorów wawelskich instytucji: Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu (od 1992 r. Zamku Królewskiego na Wawelu) – prof. Jerzego Szablowskiego i prof. Jana Ostrowskiego oraz Kierownictwa Odnowienia Zamku Królewskiego na Wawelu – prof. Witolda Minkiewicza i prof. Alfreda Majewskiego.

Podobnie jak wcześniejsza wystawa „Jesień na Harendzie”, także obecna pt.”Zimowe klimaty”oddaje atmosferę pierwszej ekspozycji prac Władysława Jarockiego zorganizowaną przez Annę Jarocką.

Wystawione obrazy przedstawiają góralki i górali oraz pejzaże górskie w zimowej scenerii. Pokazane na obrazach osoby to ówcześni mieszkańcy Podhala i Karpat Wschodnich/Huculi/.

Na wystawie zaprezentowano miedzy innymi: „Kościół na Harendzie w zimie” , „Jakub Mróz - stary dudziarz”, ”Dolina Pięciu Stawów”, „Przy choince”, „Baśń zimowa” , „Scena ukraińska”, „Hucułka”, „Autoportret artysty w zimie nad Dunajcem”.

Wystawa czynna styczeń - marzec 2020

Pomysł, aranżacja, teks i foto: Michał Styczyński

Szanowni Państwo.

Życzymy Państwu oraz wszystkim naszym Gościom i Przyjaciołom Harendy radosnych Świąt Bożego Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego Roku!

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza

Podajemy niżej godziny pracy Muzeum Jana Kasprowicza w okresie Świąt Bożego Narodzenia:

24 grudnia (wtorek):   10.15 - 12.15

25, 26 grudnia (środa, czwartek): zamknięte

od 27 grudnia (piątek): 10.15 - 15.15

1 stycznia, w Nowy Rok - odpoczywamy :)

W  poniedziałki muzeum nieczynne.

Zapraszamy! Goście mile widziani :)

 (Fotografia przedstawia reprodukcję obrazu S. Boticellego, ze zbiorów Muzeum J. Kasprowicza)

12 grudnia 1860 roku w Inowrocławiu urodził się Jana Kasprowicz, wybitny poeta, działacz społeczny i patriotyczny, Rektor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Przez 28 laty przyjeżdżał do Poronina, gdzie spędzał wakacje, ale i przemieszkiwał przez dłuższe okresy. W roku 1905 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Poronina. Ostatecznie to nie Poronin stał się ostatnią górską przystanią tego wybitnego Polaka. W roku 1923 zakupił dom na Harendzie w Zakopanem. Mieszkał w nim trzy lata i tam zmarł 1 sierpnia 1926 roku.

  12 grudnia, to dzień szczególny dla Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza, które prowadzi muzeum poety, oraz dla Szkoły Podstawowej nr 9 noszącej jego imię.

Z tej okazji w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Jana Apostoła i Ewangelisty odprawiana jest msza święta w intencji Jana i Marii Kasprowiczów, a  w Muzeum organizowany jest uroczysty Wieczór na Harendzie. W harendziańskiej szkole obchodzony jest Dzień Patrona, podczas którego dzieci z pierwszej klasy są     

pasowane na uczniów.

Tak było i w tym roku. Po mszy uczniowie złożyli wiązanki kwiatów na grobach państwa Kasprowiczów, a w szkole odbyła się akademia.   Wieczorową porą w domu poety podczas 197.Wieczoru na Harendzie wystąpili studenci z Koła Naukowego Młodej Polski i Modernizmu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wybrzmiała poezja z tomiku "Księga ubogich" (1916 r), we wspaniałej interpretacji, okraszona muzyką skrzypcową.

Niezawodna, kochana Pani Maria Rzankowska (cukiernia Samanta) zafundowała tradycyjny, wyśmienity tort orzechowy.

Dziękujemy serdecznie wspaniałym, młodym ludziom, którzy pielęgnując pamięć o wybitnym artyście Młodej Polski, przybyli z Krakowa na Harendę.

Tegorocznym obchodom urodzin Jana Kasperowicza towarzyszyła chwila zadumy i ciszy w zawiązku ze śmiercią Romana Lotha profesora Instytutu Badań Literackich, znawcy twórczości i życia Jana Kasprowicza. Wybitnego edytora.

Profesor Roman Loth często bywał na Harendzie, pełnił czterokrotnie funkcję prezesa Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza.     

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza

30 listopada , wczesnym przedpołudniem zmarł profesor Roman Loth, jeden z pierwszych członków Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza, przez szereg lat jego Prezes. Członek Honorowy naszego Stowarzyszenia. Człowiek o wielkich zasługach dla Harendy i twórczości Jana Kasprowicza. Cześć jego pamięci!

Roman Loth

Roman Loth, emerytowany profesor Instytutu Badań Literackich PAN, urodził się w Warszawie 11 XII 1931 r.

Specjalizacja i kierunki zainteresowań naukowych:
Historia literatury polskiej (głównie okresu Młodej Polski i dwudziestolecia między-wojennego), edytorstwo naukowe, bibliografia i dokumentacja literacka.
Uczestnictwo w dużych zbiorowych przedsięwzięciach dokumentacyjnych (m.in. Słownik współczesnych pisarzy polskich seria I i II, łącznie 7 tomów; Kronika życia literac-kiego Polski Ludowej 1944–1963).

Prace indywidualne skoncentrowane wokół kilku kręgów problemowych:
życie i twórczość Jana Kasprowicza;
twórczość poetów „Skamandra”, zwłaszcza życie i twórczość Jana Lechonia;
tekstologia i edytorstwo tekstów literackich;
bibliografia zawartości czasopism;
nauki pomocnicze historii literatury polskiej;
varsaviana, zwłaszcza literackie.
TNW – członek korespondent od 1994, członek zwyczajny od 2004.

Ważniejsze publikacje:

• Książki autorskie i współautorskie:
  „Głos” 1886–1899. Bibliografia zawartości (współautorki: Zofia Biłek, Maria Kukulska), Wrocław 1955)
• „Ogniwo” 1902–1905. Bibliografia zawartości (współautorka: Maria Lipska), Wro-cław 1957.
• Młodość Jana Kasprowicza. Szkic biograficzny, Poznań 1962.
• Przewodnik polonisty. Bibliografie. Słowniki. Biblioteki. Muzea literackie (współau-torka: Jadwiga Czachowska), Wrocław 1974 (I wyd. nast. tamże 1981, 1989).
• Bibliografia i biblioteka w pracy polonisty (współautorka: Jadwiga Czachowska]. Wrocław 1977 [Podręcznik uniwersytecki].
• Jan Kasprowicz, Wrocław 1994 [Monografia bibliograficzna w serii Nowy Korbut, t. 18 vol. 2].
• Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006.
• Wspomnienia Kochanowskie czyli Radom sprzed półwiecza, Radom 2007. Wyd. 2 Radom 2012. Edycje (wybór):
• Wspomnienia o Janie Kasprowiczu, Warszawa 1967.
• Jan Kasprowicz, Pisma zebrane. Wyd. krytyczne. Kraków od 1973. [Do 2015 7 to-mów w 9 woluminach, obejmujących pełną twórczość literacką oraz publicystykę].
• Jan Lechoń: Listy do Anny Jackowskiej, Warszawa 1977.
• Na rogu świata i nieskończoności. Wspomnienia o Franciszku Fiszerze, Warszawa, 1985. Wyd. 2 Warszawa 2002.
• Antoni Słonimski: Poezje wybrane, Warszawa 1989.
• Jan Lechoń, Poezje, Wrocław [Wyd. w serii Biblioteka Narodowa, i 256. Wstęp mo-nograficzny s. III-XCIV].
• Jan Lechoń, Dziennik, t. 1–3, Warszawa 1992–1993 [Wstęp i konsultacja edytorska].
• Bolesław Wieniawa Długoszowski, Wymarsz i inne wspomnienia, Warszawa 1992. Wyd. 2 Dziekanów Leśny 2011.
• Jan Lechoń, Poezje zebrane. Toruń, 1995.
• Jan Kasprowicz, Utwory poetyckie [Wybór], Warszawa 1996 .

Prace redakcyjne (wybór):

• Jan Józef. Spotkania i spojrzenia. Książka o Janie Józefie Lipskim. [Współredaktorzy: Alina Brodzka, Mirosława Puchalska, Jerzy Jedlicki] Warszawa, PIW 1996.
• Dawni pisarze polscy. Od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny. T. 1-5. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne (od t. 3:  Fundacja Akademia Humanistyczna / IBL PAN), Warszawa 2000-2004. [Redakcja naczelna].

• Biogramy i opracowania dotyczące R. Lotha w najważniejszych kompendiach informacyjnych:
  Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. T. 5. Warszawa 1997 i suplement w  t. 10 Warszawa 2007;
• Współcześni uczeni polscy. T. 2. Warszawa 1999;
• Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny [PWN]. T. 2. Warszawa 2000, suplement; Złota księga nauk humanistycznych. Gliwice, Helion / Mastermedia 2013. Nadto informacje w książce zbiorowej: „Jak się z wami zrosło moje życie”. Prace dedykowane profesorowi Ro-manowi Lothowi. Pod red. Beaty Dorosz i Pawła Kądzieli. Warszawa 2011 [tu m. in. pełna bibliografia prac]. Zob. też dane na stronie Instytutu Badań Literackich PAN: ibl.waw.pl

Źródło: http://www.tnw.waw.pl/index.php/37-wydzial-i/czlonkowie-wydzial-1/293-teresa-giermak-zielinska-5

Podczas XV Walnego Zjazdu Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowocza wie;loletni kustosz w MUzeum Jana KAsprowicza Pani Anna Kugutkowa otrzymała tytuł Honorowej Członkini Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczosci Jana Kasprowicza. Gratulujemy.

Wobec zgromadzonego audytorium prezes Piotr Kyc odczytał Laudację.

Laudacja

Laudacja Anny Kogutkowej   z okazji przyznania tytułu  Członkini Honorowej  Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza.

Dostojna Pani Anno, Szanowne Panie, Szanowni Panowie.

     Przypadł mi w udziale wielki zaszczyt, a równocześnie przyjemność, przedstawienia Państwu sylwetki Anny Kogutkowej, której Walne Zgromadzenie Członków Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza postanowiło przyznać tytuł Członkini Honorowej. Tym większy to dla mnie zaszczyt, ponieważ znam Panią Annę dopiero od 29 lat i mimo faktu poznanian Jej w czasie, kiedy już nie była Kierownikiem Biura Stowarzyszenia czułem Jej obecność w tym miejscu. Nieczęste, ale wyczekiwane spotkania Pani Anny z Członkami Zarządu na przestrzeni lat utwierdziły mnie  w przekonaniu, że praca na Harendzie odegrała w Jej życiu ważną rolę. Był to nie tylko zakład pracy, ale miejsce spotkań z setkami ludzi, którzy wracali do tego miejsca, ponieważ przyjęto ich tutaj w sposób wyjątkowy.              

Pozwolę sobie w skrócie przypomnieć niektóre aspekty Jej działalności.

Anna Kogutkowa była Kierownikiem Biura Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza i kustoszem w Muzeum Jana Kasprowicza przez 14 lat . Była jedną z tych Pań Kustoszek, sumiennych, uczciwych i rzetelnych pracowników naszego Stowarzyszenia, które tworzyły wyjątkową atmosferę tego miejsc. Jest Pani Anna autorką przewodnika po Muzeum - pracy skromnej, ale napisanej językiem zwięzłym, zwracającym uwagę gości Harendy na sprawy najważniejsze w ekspozycji muzealnej. Przewodnik ten służący nam od ponad czterdziestu lat.  

Pana Anna zakończyła pracę w Muzeum ponad trzydzieści lat temu. Nie zapomniała   o Harendzie i o ludziach z nią związanych. Utrzymywała kontakt z Harendą, co świadczy jak ważne były dla Niej   lata spędzone w domu Marii i Jana Kasprowiczów.

   Praca Anny Kogutkowej kierownika biura, przewodnika i kustosza, to Jej wkład w ocalenie ciągłości kultury polskiej. Przez szereg lat sumiennej służby realizowała cel, którym było i jest zapewnienie trwania kultury narodowej.

    Zawdzięczamy Jej organizację wielu Wieczorów Harendziańskich, zawsze ciekawych, zawsze profesjonalnych. Często te Wieczory stawały się miłym, towarzyskim spotkaniem przyjaciół twórczości Jana Kasprowicza. 

   Dziękujemy za wspólną drogę poświęconą sprawom Kasprowiczowskej Harendy, za troskę o ciągłość istnienia           i funkcjonowania Stowarzyszenia i Muzeum – założonych przez Marię Kasprowiczową.

   W imieniu wszystkich członków Stowarzyszenia obecnych na XVII Walnym Zgromadzeniu mam zaszczyt złożyć Pani szczere, serdeczne życzenia – długich lat  w najlepszym zdrowiu, nadal pogody ducha i jeszcze wielu spotkań w sprawach poświęconych Harendzie.   

   Przedstawiając Państwu postać Pani Anny i wspominając fakty z Jej działalności w Stowarzyszeniu wyrażam głębokie przekonanie, że tytuł Członkini Honorowej naszego Stowarzyszenia składamy w najgodniejsze ręce.                                                                                                

          Prezes SPTJK Piotr Kyc

Zakopane – Harenda , 19 października 2019 roku.

„ (...) Janiczku, Janiczku,

Brałeś świat pod ramię,

Hyrnieś z nim się wodził,

Ku niebieskiej bramie.

(...)

Dzisiaj my Cię z izby

W truchli czterech desek

Przenosim jak wiórek

Tam pod ten owiesek.

Tam pod ten owiesek,

Tam pod ten jęczmionek,

Pod tę skoruszynę,

Pełna kraśnych gronek.

Wynosim cię z izby,

W którejś tak banował,

Że nie możesz dotrzeć

Do niebieskich pował.

Janiczku, Janiczku,

Chodziłeś w paradzie,

Dziś już gęsta trawa

Na tobie się kładzie”

1. Kasprowicz Pogrzeb Janosika ( z tomu”Mój świat” 1926)

Relacja ze spotkania po kliknieciu na poniższy link:

https://www.watra.pl/zakopane/kultura/2019/11/17/cos-co-blyszczy-pod-wlasnym-plotem-wokol-poezji-tomasza-gluzinskiego-196-wieczor-na-harendzie

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza serdecznie zaprasza na kolejny "Wieczór na Harendzie", dnia 16 listopada 2019 r. o godz. 18:00 do Muzeum Jana Kasprowicza.

Podczas "Wieczoru" przypomnimy twórczość poetycką znakomitego poety związanego z Zakopanem - Tomasza Gluzińskiego (1924–1986). Urodził się we Lwowie, gdzie uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego. Od 1942 r. w Armii Krajowej (pseud. Popiel), w 1944 żołnierz 10 kompanii, IV Batalionu, 1 Pułku Strzelców Podhalańskich AK na terenie Gorców. Po wojnie studiował prawo i historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1950 mieszkał w Zakopanem, gdzie był trenerem narciarstwa alpejskiego: m.in. w latach 1952– 1954 – kadry narodowej mężczyzn. Debiutował w 1958 wierszami "Homo sapiens" i Wehikuł w „Tygodniku Powszechnym”. Członek Związku Literatów Polskich do 1982 r. Wydał 11 tomów poezji. Nagrodzony w 1962 r. Nagrodą Czerwonej Róży i w 1978 r. Nagrodą im. Roberta Gravesa Polskiego PEN Clubu za tom wierszy "Przebieg wydarzeń".

Wiersze Gluzińskiego czytać będą artyści Teatru St. I. Witkiewicza: Adrianna Jerzmanowska i Andrzej Bienias oraz uczeń narciarski Gluzińskiego - Jerzy Sarkowicz. Oprawę muzyczną zapewni kontrabasista - Max Kowalski.

Wspólnie z najbliższą rodziną i przyjaciółmi poety wspominać będziemy tego niezwykłego Zakopiańczyka. Tomasz Gluziński w tym roku skończyłby 95 lat.

Całość poprowadzi Piotr Kyc -prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza

Spotkanie realizowane jest w ramach projektu „Wieczory na Harendzie” dofinansowanego ze środków Gminy Miasto Zakopane

1 listopada 2019 r. na dwóch zakopiańskich cmentarzach – Starym i Nowym odbyła się XXVIII Kwesta Zaduszkowa na Rzecz Ratowania Zabytkowych Nagrobków. Również i my - Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza - wzięliśmy udział w tej akcji. Nasze Stowarzyszenie reprezentowali: Małgorzata Karpiel – kustosz Muzeum Jana Kasprowicza oraz członkowie Zarządu Głównego: Beata Denis-Jastrzębska – sekretarz i Piotr Kyc - prezes. Dziękujemy wszystkim, którzy wsparli tę akcję.

Kwestowanie było także okazją do spotkań ze znajomymi, którzy przyjeżdżają - nieraz z odległych stron - do Zakopanego, na groby swoich bliskich. W ten sposób spotkaliśmy wieloletnią kustoszkę Muzeum na Harendzie, panią Wiesławę Piotrowską-Sowadską.

Pod linkiem poniżej zamieszczona została  relacja fotograficzna autorstwa Piotra Kyca.

https://www.watra.pl/zakopane/kultura/2019/10/20/194-wieczor-na-harendzie-od-obrazu-do-dzwieku-spotkanie-z-poetkami-jadwiga-malina-i-kinga-piotrowiak-junkiert

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza zaprasza w dniu 19 pażdziernika o godz. 12:00 na spotkanie z dwiema poetkami o szczególnie wrażliwym uchu poetyckim – i zmyśle plastycznym. Słyszenie i widzenie co innego oznacza dla Jadwigi Maliny, autorki „Czarnej załogi” (szósty tom w dorobku autorki; Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, 2018), a co innego dla Kingi Piotrowiak-Junkiert, autorki „Pieśni Myrmidonu” (Dom Literatury w Łodzi, 2019). Co konkretnie? Zapytamy, nie lekceważąc tego, iż pisanie obu autorek jest nie tylko zmysłowe, lecz także intelektualne, konceptualne – i niesprowadzalne do wspólnego mianownika (mimo wspólnoty). Spotkanie poprowadzi krytyczka literatury, dr Eliza Kącka,

JADWIGA MALINA - poetka, redaktorka kwartalnika „Czas Literatury”, sekretarz zarządu Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autorka tomów wierszy: "Szukam ciemna" (1996), "Zanim" (2007), "Strona obecności" (2010), "Od rozbłysku" (2013), "Tu" (2015), "Czarna Załoga" (2018). Publikowała m.in. w „Dzienniku Polskim”, „Sycynie”, „Regionach”, „Odrze”, „Frazie”, Miesięczniku „Kraków”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Krytyce Literackiej”, „Nowej Dekadzie Krakowskiej”, „Migotaniach”, „Toposie”, „Twórczości” także na portalach Poeci Polscy pl. Babiniec Literacki, Pisarze pl. Wybrane wiersze poetki zostały przetłumaczone na język rosyjski, serbski, słoweński i angielski. Laureatka Nagrody „Krakowska Książka Miesiąca” za tom Od rozbłysku (wrzesień 2013). Dwukrotnie uhonorowana Nagrodą Starosty Powiatu Myślenickiego (2010, 2016). W 2019 wyróżniona przez Kapitułę Nagrody Literackiej im. ks. Jana Twardowskiego za tom Czarna załoga. Nominowana do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego - ORFEUSZ za tom Tu (2016) oraz do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy za tom "Czarna załoga" (2019).

KINGA PIOTROWIAK-JUNKIERT - poetka, badaczka, tłumaczka i redaktorka. Na co dzień wykłada literaturę węgierską na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Autorka monografii "Świadomość zwrócona przeciwko sobie samej. Imre Kertész wobec Zagłady" (Warszawa, 2014). Ostatnio w jej przekładzie ukazały się książki: Imre Kertész, "Ostatnia gospoda" (W.A.B, 2016), Géza Röhrig, "Oskubana papuga Rebego. Zmyślone opowieści chasydzkie" (Austeria 2016) oraz Zoltán Halasi, "Droga do pustego nieba" (Nisza 2017). Prowadzi blog dyskretnyurokdrobiazgow.blogspot.com i projekt "Gdzie się podziały poetki?" Tu są! Mieszka w Poznaniu.

ELIZA KĄCKA - adiunkt na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Opublikowała książki akademickie: „Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida” (Warszawa 2012) oraz „Lektura jako spotkanie. Brzozowski - tekst - metoda” (Kraków: Universitas, 2017), a także książki prozatorskie „Elizje” (Kraków: Lokator, 2017) i "po drugiej stronie siebie" (Kraków, Lokator: 2019). Współredaktorka antologii poezji najnowszej "Poeci i poetki przekraczają granice” (FA-art, 2011), redaktorka wyborów poezji mniej współczesnej (w tym Norwida). Członkini Zarządu Głównego TLiAM. Z sieci znana głównie (w swoim mniemaniu) jako autorka małych próz/nasłuchów miejskich. Recenzentka i czytelniczka literatury najnowszej.

Wieczór na Harendzie odbędzie się w ramach projektu "Wieczory na Harendzie", dofinansowanego przez Gminę Miasto Zakopane.

Relacja fotograficzna https://www.watra.pl/zakopane/kultura/2019/10/26/195-wieczor-na-harendzie-kasprowicz-przybyszewski-i-ona-jadwinia

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza zaprasza na kolejny "Wieczór na Harendzie" w dniu 20 października 2019 r. o godz. 16:00

Podczas tego spotkania Roland Dąbrowski, autor książki "Kasprowicz, Przybyszewski i ONA... Jadwinia" (Kluczbork 2015) przedstawi historię związku i małżeństwa Jana Kasprowicza i Jadwigi Gąsowskiej oraz dzieje jej romansu i małżeństwa ze Stanisławem Przybyszewskim.

Poniżej dowiecie się Państwo o tym, co słychać na Harendzie. Zapraszamy do lektury artykuły Beaty Denis-Jastrzębskiej

http://24tp.pl/n/61805

Na podstawie art. 16 ust. 1 statutu, Zarząd Główny Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza zwołuje Zwyczajny Walny Zjazd Stowarzyszenia w dniu 19 października 2019 roku o godzinie 9:00 w pierwszym terminie i o godz.10.00 w drugim terminie, w siedzibie własnej w Muzeum Jana Kasprowicza na Harendzie 12 a w Zakopanem.

Porządek dzienny obrad:

1. Otwarcie Walnego Zjazdu, wybór Prezydium w osobach przewodniczącego i sekretarza oraz powołanie protokolanta. Uczczenie pamięci zmarłych członków Stowarzyszenia. Wystąpienia oficjalne.

2. Przyjęcie porządku obrad Zjazdu.

3. Wybór Komisji Mandatowej.

4. Wybór Komisji Uchwał i Wniosków.

5. Wybór Komisji Wyborczej.

6. Sprawozdanie Komisji Mandatowej w sprawie prawomocności Zjazdu. 

7. Sprawozdanie Zarządu Głównego SPTJK z działalności w kadencji od dnia 1.10.2015 r. do 30.09.2019 r. 7.1. Sprawozdanie merytoryczne 7.2. Sprawozdanie finansowe

8. Sprawozdanie Głównej Komisji Rewizyjnej SPTJK z działalności w kadencji od dnia 1.10.2015 r. do 30.09.2019 r.

9. Sprawozdanie Sądu Koleżeńskiego SPTJK z działalności w kadencji od dnia 1.10.2015 r. do 30.09.2019 r.

10. Dyskusja nad sprawozdaniami oraz zatwierdzenie sprawozdania Zarządu Głównego.

11. Rozpatrzenie wniosku Głównej Komisji Rewizyjnej SPTJK w sprawie absolutorium dla ustępującego Zarządu Głównego SPTJK za okres kadencji od dnia 1.10.2015 r. do 30.09.2019 r. i podjęcie uchwały.

12. Zmiany w Statucie Stowarzyszenia – przestawienie propozycji i podjęcie uchwały. Dyskusja nad wpisem SPTJK do OPP. Ewentualne podjęcie  uchwały.

13. Wybory władz naczelnych SPTJK, tj. Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego:            

14.1. Sprawozdanie Komisji Wyborczej i przyjęcie list kandydatów            

14.2. Wybór Komisji Skrutacyjnej            

14.3. Głosowanie            

14.4. Sprawozdanie Komisji Skrutacyjnej – ogłoszenie wyników wyborów.

15. Dyskusja i wnioski w sprawach programowych i innych, dotyczących działalności Stowarzyszenia w następnej kadencji.

16. Sprawozdanie Komisji Uchwał i Wniosków, podjęcie uchwał Zjazdu i przyjęcie wniosków.

17. Nadanie godności Honorowego Członka Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza pani Annie Kogutkowej

18. Zakończenie Zjazdu.
 

Informacje dodatkowe

W przerwie obrad, w godz. 12:00 – 13.30 odbędzie się spotkanie z cyklu Wieczory na Harendzie pt. Od obrazu do dźwięku, z udziałem poetek: Jadwigi Maliny oraz Kingi Piotrowiak-Junkiert, które poprowadzi Eliza Kącka.

Przerwa na obiad dla wszystkich uczestników Zjazdu około godz. 16.00. W przerwie obiadowej nastąpi tradycyjne złożenie kwiatów na grobach Jana Kasprowicza i Marii Kasprowiczowej.

Sprawozdanie ustępującego Zarządu Głównego zostanie udostępnione w siedzibie Stowarzyszenia, tj. w Muzeum Jana Kasprowicza w dniu Zjazdu od godz. 9.00. Projekt Statutu Stowarzyszenia zostanie również przesłany mailem Członkom Stowarzyszenia, którzy udostępnią swój adres internetowy oraz będzie do wglądu w siedzibie  Stowarzyszenia od 20 września 2019 r. 

Prosimy o potwierdzenie uczestnictwa do dnia 10 października br. i zgłoszenie zapotrzebowania na noclegi. Ze względu na sytuację finansową Stowarzyszenie może pokryć koszty podróży i noclegu jedynie członkom Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego oraz delegatom Oddziału SPTJK w Łodzi. Pozostali członkowie przyjeżdżają na własny koszt. Dyrektorów szkół i hufców ZHP im. Jana Kasprowicza prosimy o delegowanie jednego kandydata i sfinansowanie jego uczestnictwa.

Informacji na temat Zjazdu udziela biuro Zarządu na Harendzie, tel. 18 20 68 426, e-mail: sptjk@interia.pl

Członków Zarządu Głównego zawiadamiamy, że ostatnie w bieżącej kadencji posiedzenie Zarządu Głównego odbędzie się w dniu poprzedzającym Zjazd, tj. w piątek 18 października 2019 r. o godz. 15.00 – oczekujemy na Harendzie, prosząc o niezawodne przybycie.

***

Przypominamy nr naszego konta bankowego, na które można wpłacać deklarowane składki członkowskie: Podhalański Bank Spółdzielczy w Zakopanem nr 23 8821 0009 0000 0003 8436 0001.

Dziękujemy.

SPTJK współpracuje z Powiatowym Urzędem Pracy w Zakopanem i uczestniczy w programie:

https://zakopane.praca.gov.pl/-/9321192-aktywizacja-osob-w-wieku-30-lat-i-wiecej-pozostajacych-bez-pracy-w-powiecie-tatrzanskim-v-

Nasze Stowarzyszenie – jak co roku - miało na Placu Niepodległości, stoisko z wydawnictwami. Przez trzy dni  Beata Denis – Jastrzębska, Katarzyna Chruściel, Małgorzata Karpiel i Natalia Jastrzębska pełniły dyżur na stoisku. Pomagał  nam również Andrzej Chruściel. W wyborze dodatkowych, ciekawych publikacji pomagała nam Jolanta Piasecka. Dziękuję wszystkim osobom, które w ramach wolontariatu wsparły nasz udział w targach przypadających w tym roku na wyjątkowo upalne dni.           

   Pod Tatry tylko z książką…  

22 czerwca 2019 r.  odbył się wernisaż nowej wystawy rozpoczynającej okres wakacji „Wspólne drogi malarskie”, zorganizowanej przez Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza i Fundację Muzeum Wojciecha Weissa.

W  Galerii Władysława Jarockiego będącej częścią Muzeum Jana Kasprowicza „wakacyjne” prace zaprezentowali: Stanisław Chomiczewski, Adam Marczukiewicz, Paweł Kotowicz, Andrzej Borowski, Tomasz Klimczyk oraz Władysław Jarocki.
  

Wystawa jest czwartą z cyklu „Pokolenia” prezentacją dzieł i pamiątek Jarockiego, połączonych dialogiem z twórczością malarzy, którzy ukończyli kilkadziesiąt lat później, tą samą co on, krakowską Akademię Sztuk Pięknych. Tym razem opowiemy o malarskich, pełnych letniego słońca, plenerach we Włoszech, w Wenecji i Toskanii, w Istambule, w Chorwacji, w Grecji, we Francji. Zobaczymy, iż poszukiwania pięknego kolorytu Południa, ostrego słońca, głębokich światłocieni, były ciągle niezaspokajanym celem wędrówek artystów, tych z okresu Młodej Polski i tych nam współczesnych. Tytuł wystawy nawiązuje bezpośrednio do tytułu pamiętnika Wł. Jarockiego „Moje drogi malarskie”. Kuratorką wystawy i cyklu „Pokolenia” jest Zofia Weiss, artyści uczestniczący w wystawie współpracują z Zofia Weiss Gallery w Krakowie.

Wystawa realizowana jest w ramach projektu „Harenda – zakopiański salon artystyczny. W kręgu literatury, malarstwa, muzyki i tradycji regionalnej”, realizowanego przy finansowym wsparciu Gminy Miasto Zakopane.

termin: od 22.06.- 15.09.2019 r.
Muzeum Jana Kasprowicza, Harenda 12a
godziny otwarcia: wtorek - niedziela 10.00 - 15.30 

W Zakopanem  oferta kulturalna zaproponowana na Noc Muzeów przez różne instytucje,  oraz osoby prywatne była interesująca. Jednym z miejsc otwartych i odwiedzanych „do nocy i po nocy” do czego zobowiązuje udział w…Nocy Muzeów było Muzeum Jana Kasprowicza na Harendzie.

Goście pojawiali się już przed 19.00 kiedy rozpoczęto oświetlanie  ogrodu kasprowiczowskiej Harendy. Pomagali nam m. in. harcerze zakopiańscy. Przewodnicy co godzinę oprowadzali zwiedzających po mieszkaniu Marii i Jana Kasprowiczów. Dwukrotnie (o godz. 21.20 i o 23.20) była okazja, aby wysłuchać  słuchowiska pt. "Nasturcja, czyli Wdowa Narodowa", autorstwa Marii Marcinkiewicz-Górnej i Rafała Zapały, zrealizowanego na 50. rocznicę śmierci Marii Kasprowiczowej.  
Przez cały czas dostępna była Galeria Malarstwa Władysława Jarockiego, w której  jest obecnie prezentowana jest trzecia wystawa z cyklu POKOLENIA "Krokusy na Harendzie. Władysław Jarocki - Bartosz Jancik".

Wydarzenie to było częścią projektu pod nazwą "Harenda. Zakopiański Salon Artystyczny. (W kręgu literatury, malarstwa, muzyki i tradycji regionalnej)", realizowanego przy finansowym wsparciu Gminy Zakopane.

Dziękujemy bardzo wszystkim wolontariuszom za pomoc!

Kiedy zegar  w salonie dwunastoma uderzeniami oznajmił koniec Nocy Muzeów  2019 trudno się było rozstać z gośćmi. Światło w oknach świeciło się do pierwszych ptasich treli.  

Harenda Jana Kasprowicza zaprasza za rok, w 100-lecie powstania domu, na kolejną Noc muzeów.